نادر زالی - دانشیار گروه شهرسازی دانشگاه گیلان،
سجاد دادفر - دانشجوی کارشناسی مهندسی شهرسازی دانشگاه پیام نور واحد رشت

با نگاهی گذرا به تاریخ زندگی بشر، متوجه میشویم انسانها موجوداتی تعاملپذیر و اجتماعی بوده اند. گذشت زمان در چگونگی برقراری ارتباطات میانفردی بین انسانها نقشی مؤثر داشته است. ظهور تکنولوژیها و ابزارهای ارتباطی مدرن از یک طرف و فقدان پتانسیل های لازم جهت جذب افراد به محیطهای شهری از طرف دیگر موجب شد که انسانهای شهری تمایل کمتری برای حضور فعال در جامعه از خود نشان دهند. در نتیجه حیات مدنی جامعه و سرمایه های اجتماعی آن که منتج از ایجاد تعاملات اجتماعی در مکانهای عمومی بودند، با خطر نابودی مواجه شدند. جهت جلوگیری از بروز چنین مشکلاتی دانش طراحی محیط میتواند مؤثر باشد، مشروط بر اینکه پاره ای از ملزومات و عناصر شهری مشخص در طراحی محیطهایی با بستر اجتماعی به کار گرفته شده باشند. پژوهش موجود از نظر روش تحلیلی توصیفی و از نظر رویکرد کاربردی استدلالی میباشد. اطلاعاتی که شاکله اصلی پژوهش را تشکیل میدهند از طریق ارجاع به منابع معتبر در زمینه مرتبط با موضوع تدوین شده است. هدف مقاله حاضر نیز برقراری ارتباط متقابل بین صاحبان اصلی فضاهای عمومی و شهری که همان مردم هستند، میباشد.

فضاهای شهری، طراحی محیط، تعاملات اجتماعی، عناصر شهری، روانشناسی محیط