مجتبی یونسی نیا - دانشجوی کارشناسی - ارشد مهندسی ژئوتکنیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان،
وهاب سرفرازی - عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی همدان
سینا کاظمیان - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه پیام نور مشهد

مهاری (انکراژ) یک روش معمول جهت پایدارسازی گودهای عمیق شهری می باشد. استفاده از این روش ها به شکل بهینه و با کمترین هزینه و آسیب به سازه های مجاور همواره یکی از موارد مورد بحث کارشناسان می باشد. در این مقاله به تحقیق در مورد این روش جهت پایداری گود 10 متری، در شرایط خاک ماسه ای برای بررسی تاثیر منظم بودن و نامنظم بودن زوایا نسبت به هم در ردیف انکر بر ضریب اطمینان پایداری و تغییر شکل های افقی دیواره گود و تغییر شکل عمودی اطراف آن (نشست) که مهمترین شاخصه های طراحی در گودبرداری می باشند، پرداخته شده است. این تحقیق با نرم افزار PLAXIS 3D 2010 برای در نظر گرفتن جزئیات و واقعیات بیشتر، مشابه پروژه های واقعی نسبت به نسخه های دو بعدی، انجام گرفته است. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که می توان با توجه به شرایط اجرا و با استفاده از تحلیل های عددی، جهت بالا بردن ضریب اطمینان پایداری گود و همچنین کاهش تغییر شکلهای افقی لبه گود و نشست اطراف گود یا جهت صرفه جویی در مصالح و هزینه از انکرها با زوایای نامنظم و طول کمتر نسبت به انکرهای با زوایای منظم، استفاده کرد. همچنین در این تحقیق به منظور نیل به کاربردی شدنپژوهش، برای طراحی از ضوابط مرجع FHWA استفاده شده است.

گودبرداری، مهاری، زوایای منظم و نامنظم، تغییر شکل، ضریب اطمینان ، PLAXIS 3D 2010