فریدون امیدی نسب - استادیار گروه عمران دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه لرستان خرم آباد، لرستان
نسیم رفیعی راد - دانشجوی مقطع ارشد مهندسی معماری واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی بروجرد
محسن قاسمی مقدم - دانشجوی مقطع ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد ، عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان خرم آباد

ساختمان ها و زندگی در آنها به نسبت گذشته بسیار تغییر کرده است و در حال حاضر در آستانه نسل بعدی ساختمان ها هستیم ، ساختمان هایی که رفتار اکولوژیکی دارند و با افزایش و توسعه مالح و روش های ساخت به دنبال ساختمان هایی با کارایی بالاتر و صرفه اقتصادی و سازگاری با محیط زیست و در واقع همان توسعه پایدار هستیم امروزه با توجه به افزایش نیاز به انرژی و محدودیت سوخت های فسیلی به عنوان منابع رو به اتمام و آلاینده محیط زیست ، نیاز به استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر بیشتر احساس می گردد اکنون مشغله فکری بسیاری از طراحان و مهندسین ساختمان و مدیران منابع انرژی ، افزایش مصرف و خطر اتمام سریع منابع فسیلی می باشد یکی از انرژی هایی که کاربرد آن رو به افزایش است انرژی حرارتی است در این مقاله به بررسی روش های ذخیره سازی انرژی حرارتی با تکیه بر مواد تغییر فاز دهنده و استفاده از فناوری نانو پرداخته شده است چنانچه در بررسی های مختلف ذکر شده است برای ذخیره سازی انرژی حرارتی می توان از روش های مختلفی مثل مواد تغییر فاز دهنده استفاده نمود که در حین تغییر فاز ، انرژی حرارتی را ذخیره نموده و در موارد لزوم ازاد می کند. بنابراین در این مقاله سعی شده تا با بررسی و ذکر مزایای این تکنولوژی مدرن یکی از مصالح نوین ساختمانی را معرفی کنیم که می توانیم از ان ه عنوان مالح نویت در جهت حل مشکلات بحران انرژی و سبکسازی بهره ببریم. در این مقاله معرفی مواد تغییر فازدهنده (PCM) و عملکرد آنها و مهمتر از ان نحوه بکارگیری و رفتار آنها در پروزه های ساختمانی هدف اصلی می باشد که در کشورهای پیشرفته به اجرا در آمده اند . امید است که شناخت مواد تغییر فاز دهنده به صورت عملی ما معماران را در بکارگیری این مواد که مهمترین مزیت آن ذخیره گرمای نهان است ترغیب نماید. موضوع اصلی در مطرح شدن این مصالح مسئله ذخیره انرژی بوده است یکی ار سمبل های معماری پایدار ، معماری سنتی ایرانی است که به موضوع های اکولوژیکی به نحوی که کمترین تاثیر منفی را بر محیط زیست داشته باشد توجه نموده است همچنین به لحاظ ذخیره انرژی و قیمت پایین اقتصادی همواره مد نظر معماران در یکی دو دهه اخیر بوده است . روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلی بوده که با هدف توسعه دانش طراحی در فضاهای مسکونی به منظور ارتقای پایداری با کشف اصول تکرار پذیر آن و از طریق مطالعات کتابخانه ای و تحقیقات و فیش برداری انجام شده است. در این نوشتار فرضیه بر این بوده است که استفاده از مواد تغییر فاز دهنده در جداره های خارجی ساختمان نقش بسزایی در کاهش مصرف انرژی دارد و امکان ذخیره سرمای شبانه برای استفاده در روز و بالعکس امکان ذخیره طولانی مدت گرمای خورشید در طول روز به هنگام شب مقدور می گردد همچنین از تحقیقات میدانی و نمونه موردی بهره گرفته شده است.

مواد تغییر فاز دهنده، معماری سنتی، گرمای نهان، کاهش مصرف انرژی