هادی سهرابی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات کرمان، ایران
ایوب احمدپور - عضو هیات علمی دانشکده حقوق - دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران.

طرفین قرار داد، باید در تمام اظهارات خود کمال حسن نیت را رعایت کنند و سکوتی نکنند که موجب فریب طرف مقابل شود. اظهارات بیمه گذار ، باید در میزان حق بیمه و نسبت به موضوع بیمه موثر باشد. بیمه گذار قادر به بیمه کردن تمام خطرات احتمالی که موضوع قرار داد را تهدید میکند نیست. بیمه گر نیز باید در تنظیم پرسش نامه و شروط ضمن قرار داد ، حسن نیت داشته باشد و با عدم پرسش ، پرسش نامه محدود و مبهم ، بیمه گذار را فریب ندهد. در مواردی که بیمه گر به سو نیت بیمه گذار و عدم صحت اظهارات وی عالم است نمی تواند بعدا به عدم حسن نیت بیمه گذار متوسل و به صحت و اعتبار قرار داد خلل وارد سازد در هنگام انعقاد قرار داد نیز ممکن است بیمه گذار مال را به نحو عامدانه یاغیر عامدانه بیش از ارزش واقعی بیمه کند که درصورت عمدی بودن، سبب بطلان عقد و در فرض عمد نداشتن قرار داد معتبر است. در صورت تشدید خطر یا تغییر وضعیت موضوع بیمه توسط بیمه گذار ، وی مکلف است فورا به بیمه گراطلاع دهد اما در قانون به اعلام تخفیف خطر به بیمه گر که عملا متضمن منفعت بیمه گذار است هیچ اشاره ای نشده است.

بیمه گر ، بیمه گذار ، حسن نیت ، سو نیت، قانون بیمه، قرار داد بیمه