فریبا انتشاری مقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات آذربایجان شرقی گروه عمران، تبریز
بهمن فرهمند آذر - دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تبریز

تغییر مکان نسبی طبقات یکی از مهمترین عوامل ایجاد خرابی در سازه ها تحت تاثیر زمین لرزه می باشد از آنجا که در تحلیل خطی سازه ها تغییر مکان واقعی طبقات مشخص نمی شود لذا لازم است تغییر مکان نسبی حاصل از آنالیز خطی در سازه ها با ضریبی تشدید شود به همین دلیل آیی نامه نهای مختلف طراحی لرزه ای جهت یافتن تغییر مکان نسبی واقعی سازه ها ضریبی فزاینده تحت عنوان ضریب افزایش تغییر مکان (Cd) معرفی می کنند در ویرایش سوم آیین نامه طراحی لرزه ای ایران (استاندارد 2800) نیز این ضریب به صورت مقداری ثابت، بدون توجه به نوع سیستم سازه ای به نسبت ضریب رفتار سازه ارائه شده است از این رو در این مقاله از تحلیل استاتیکی غیر خطی جهت تخمین پاسخ لرزه ای سازه ها و بررسی ضریب مذکور استفاده شده است مطالعه بر روی سازه های فولادی با دو نوع سیستم قاب خمشی متوسط و قاب ساده با مهاربندهای هم مرکز با ارتفاع 2، 4، 8 و 10 طبقه انجام قرار گرفته و تغییر مکان واقعی انها محاسبه شده است و بنابر تغییر مکان به دست آمده از تحلیل غیر خطی، مقادیری به عنوان ضریب افزایش تغییر مکان پیشنهاد شده و جهت دقت بخشیدن به آیین نامه 2800 ایران برای سازه های فولادی با دو سیستم مذکور، ارائه گردیده است.

ضریب افزایش تغییر مکان ، قاب خمشی متوسط، قاب ساده با مهاربند هم مرکز، تحلیل استاتیکی غیر خطی