هادی همت نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر،
علیرضا فیوض - عضو هیئت علمی و استادیار دانشگاه خلیج فارس بوشهر
محمد واقفی - عضو هیئت علمی و استادیار دانشگاه خلیج فارس بوشهر

به گسترش زنجیروار خرابی موضعی اولیه از یک المان به المان دیگر که نهایتا موجب فروپاشی کل سازه و یا قسمت بزرگ نامتناسبی از آن می گردد خرابی پیشرونده گفته می شود. روش های متنوعی برای کاهش احتمال خطر خرابی پیشرونده در سازه ها در آیین نامه های مختلف پیشنهاد شده است که روش مسیر جایگزین برای جلوگیری از خرابی پیشرونده منطقی ترین و جامع ترین روش به نظر می رسد. تحلیل هایی که برای خرابی پیشرونده می تواند صورت گیرد، استاتیکی خطی، استاتیکی غیر خطی، دینامیکی خطی و دینامیکی غیر خطی می باشند. مخازن هوایی سازه هایی هستند که جهت ذخیره کردن مایعات مختلفی مانند آب، فرآورده های نفتی و مواد شیمیایی از آنها استفاده می شود. با توجه به اهمیت این سازه در شبکه های خدمات شهری و صنعتی عملکرد ایمن آنها در برابر خرابی پیشرونده ناشی از هرگونه بارگذاری برای پاسخ گویی به نیاز آبی شهروندان، اجتناب از آتش سوزی و زیان های زیست محیطی احتمالی از حساسیت خاصی برخوردار است. در این پژوهش با کمک نرم افزار SAP مخزن هوایی فلزی با استفاده از آیین نامه های موجود طراحی کرده و با بکارگیری آیین نامه GSA و استفاده از روش مسیر جایگزین بار به بررسی رفتار مخزن هوایی با پایه قاب فلزی در برابر خرابی پیشرونده با روش تحلیل استاتیکی خطی پرداخته شده و پایداری سازه در هر یک از حالات حذف مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که در روش تحلیل استاتیکی خطی، هر چه خرابی در طبقات پایین تر اتفاق بیافتد، مقدار DCR در ستون ها بیشتر شده و سازه مخزن مقاومت کمتری در برابر خرابی پیشرونده را دارا می باشد. همچنین اینکه وجود مهاربندها می تواند باعث افزایش مقاومت ستون ها در برابر خرابی پیشرونده گردیده و حذف آنها موجب خرابی مخزن می گردد.

خرابی پیشرونده ، مخازن هوایی فلزی ، تحلیل استاتیکی خطی ، روش مسیر جایگزین بار