سعید صبوری - استاد دانشکده عمران دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
حمیدرضا اشرفی - استاد دانشکده فنی مهندسی دانشگاه رازی کرمانشاه
سیما محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران زلزله موسسه آموزش عالی صدرالمتالهین)

استفاده از مهاربندها به عنوان سیستم مقاوم جانبی در سازه های فولادی یکی از متداولترین روش ها برای تحمل نیروهای ناشی از زلزله می باشد. یکی از نقاط ضعف این سیستم مقاومت فشاری عضو مهاربندی و کمانش آن در نتیجه کاهش باربری عضو می باشد. امروزه با پیشرفت تکنولوژی و ظهور مهاربند مقاوم در برابر کمانش این مشکل حل شده است. این قاب ها نوع جدیدی از سیستمهای مهاربندی همگرا( CBF ) هستند و بیشتر به صورت قطری و شورون( 7و 8) کاربرد دارد و عملا به صورت ضربدری استفاده نمی شود. در این تحقیق ایده ای برای استفاده از این سیستم به صورت ضربدری و مقایسه آن با سیستم مهاربندی تک قطری در دو قاب یک دهنه با ابعاد یکسان تیر و ستون در نرم افزار اجزای محدود آباکوس( ABAQUS) برای هر دو شکل مهاربند مدل سازی سازی شده است. نتایج نشان می دهد که استفاده از سیستم ضربدری طول مهاربند فشاری را کوتاه میکند. در نتیجه ابعاد غلاف نسبت به تک قطری کوچکتر می شود و تحتبارگذاری چرخه ای دارای جذب انرژی بیشتری نسبت به تک قطری می باشد.

مهاربند کمانش ناپذیر ضربدری، مهاربند همگرا، سیستم مقاوم جانبی، بارگذاری چرخه ای، جذب انرژی