شیوا روشنفکر - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،قزوین
فریبرز حاجی سید جوادی - استادیار،قزوین-دانشگاه بین المللی امام خمینی- دانشکده معماری

در سال های اخیر با ورود معماری معاصر به دنیای معماری،با مشکلات زیادی رو به رو شدیم. یکی از این مشکلات عدم توجه معماری معاصر به پایداری می باشد. پایداری مبحثی است که جای خالی آن در دنیای امروز به چشم می خورد.دور شدن انسان ها از هم به واسطه ی پیشرفت تکنولوژی و آثار مخروب آن موجب شده تا پژوهش های زیادی در این رابطه انجام شود.در این راستا به دلیل تأثیر گذاری ای که معماری می تواند بر اهداف توسعه پایدار و خصوصا پایداری اجتماعی داشته باشد به بررسی این عوامل در معماری پرداختیم. روش به کار گرفته شده در این تحقیق ،روش توصیفی تحلیلی است و جمع آوری اطلاعات بر اساس مطالعات کتابخانه ای و مشاهدات میدانی صورت گرفته است. این پژوهش می کوشد تا با تحلیل شاخص های تأثیر گذار معماری بر پایداری اجتماعی ،راه کارهایی را برای یک معماری پایدار در زمینه تعاملات اجتماعی ارائه نماید. قابل ذکر است که شاخص های بعد اجتماعی پایداری در هم متداخل می باشند و این شاخص ها به طور مستقیم و غیر مستقیم بر هم اثر می گذارند.

توسعه پایدار،پایداری اجتماعی،معماری،تعامل، هویت،امنیت