مریم علیزاده گرجی - مدرس، آموزشکده فنی و حرفه ای دخترانه قدسیه ساری

در سرزمین کویری و بی آب ساختن خانه ای که شرایط سخت محیطی را نرم کند و آسایش را برای ساکنان آن فراهم کند کار مهم و با ارزشی است. معمار سنتی با تجربه و شناخت محیط به راه حل های مناسبی در این زمینه دست پیدا کرده بود. او در کنار مسائل مادی به مسائل معنوی زندگی انسان ها نیز می پرداخته و محیطی آرامش بخش را برای ساکنین ایجاد می کرده و خانه را متناسب با نوع زندگی و موقعیت اجتماعی افراد ساکن در آن می ساخته است. خانه پیرنیا یکی از این خانه های سنتی است که در دوره صقویه در شهر نائین ساخته شده است. در این مقاله به شناخت ابعاد گوناگون خانه پیرنیا در شهر نائین پرداخته می شود تا با توجه به ویژگی های آن موقعیت خانه و نحوه زندگی در آن در بستر تاریخی اش مشخص شود. برای رسیدن به این هدف از شواهد تاریخی استفاده می شود. شواهد تاریخی در این موضوع را می توان در بنا و در منابع نوشتاری یافت. از ویژگی های این خانه نقاشی های دیواری و تزئینات آن است. سه اتاق از اتاق های این خانه دارای تزئینات و نقاشی ها و اشعار زیبایی هستند. اشعار خانه در راستای ساختار معماری و بنااست. این خانه بر اساس ویژگی های فرهنگی آن زمان و برای خانواده ای عیان نشین طراحی شده است و آن را می توان کاخ حکومتی نائین دانست.

خانه پیرنیا، دیوار نگاری، معماری، نائین