بررسی نحوه برخورد معماری معاصر با طراحی ساختمان های اداری (نمونه موردی : نقد و بررسی ساختمان اداری پل رومی - رضا دانشمیر)

معماری معاصر ایران به فراخور شرایط زمانی ، مکانی و جریانات اجتماعی ، فرهنگی تاثیرات گوناگونی را به خود دیده است از آنجا که پرداختن به معماری معاصر ایران نیازمند اندیشه های ناقدانه بر مفاهیم و مولفه های تاثیر گذار بر شکل گیری این مفاهیم است می بایست با شناخت زوایای پنهان در آثار معماری معاصر آن هم در رویکرد نقد مشخص ، امکانی را برای معادل یابی در معماری معاصر در انطباق با معماری سنتی فراهم کرد نقد را می توان گامی موثر در عرصه شناخت و آگاهی عمیق پیرامون آنچه وجود دارد دانست که بازخورد آن راه را برای آینده بهتر و پیشرفت به سمت کمال هموار خواهد ساخت در یک نگاه کلی نقد متکی بر حقایق موجود است و تحلیلی است بر آنچه هست و لاجرم نگاهی به گذشته دارد ضرورت پژوهش حاضر بیان واقعیت ها در معماری و بررسی عناصر انسان ساز در معماری معاصر است نقد در عرصه معماری متاثر از اندیشه و پیش فرض های ذهنی منقدانی است که در این راه گام برداشته اند بنابراین بیان واقعیتی است که بر افکار منتقد اتکا دارد و از انحا که ذهنی است ، لذا مبتکرانه و خلاقانه است. نقد، بیان واقعیت های بیرونی است. در این مقاله به نقد و بررسی ساختمان اداری پل رومی کار رضا دانشمیر پرداخته شده است که شامل نقد بنا و عناصر تشکیل دهنده آن ، روح مکان و ارزش های بنای مورد نظر در معماری معاصر ایران می باشد . روش تحقیق در پژوهش فوق به صورت تحلیلی و توصیفی بوده و مطالعه و بررسی بنای مورد نظر به لحاظ روح مکان و انسان گرایی است در نهایت در این پژوهش به یک فضای اداری که انسان در ان حس تعلق مکانی و ذهن خستگی ناپذیر می شود و دارای فضایی انسان گرا و دارای روح مکان است خواهد رسید.

Keywords:

روح مکان , مفهوم فضا , الگوی طرح , ساختمان اداری پل رومی , رضا دانشمیر