مهسا معانی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب

شهر را می توان به مثابه کالبد و بستر تولد و رشد همه جانبه ی اجتماعات و فرهنگ ها دانست. شهر نقطه آغاز تمدن بشری است و از این رو همواره به عنوان ظرف اصلی زندگی انسان علاوه بر تاثیرات فیزیکی و زیستی، تاثیرات روانی بسیاری نیز بر انسان داشته ست. همانطور که می دانیم زیبایی امری است که در ارتباط با فرهنگ تعریف می شود. ارتباط زیبایی و فرهنگ را در تقابل دوجانبه ای در می یابیم چرا که تعریف ما از زیبایی با فرهنگ و بستر رشد ما گره خورد است؛ که طبق آنچه پیش از این گفته شد شهر را بستر شکل گیری فرهنگ انسانی می دانیم. حال همین شهر را در دوران معاصر در یک نازیبایی گرفتار می بینیم و نتیجه این نازیبایی همین اختلالات روحی و اجتماعی گسترده در میان جامعه استبا توجه به آنچه گفته شد در زمینه حقوقی،ضرورت دستیابی به مبانی زیبایی شناختی و زیبا سازی را می توان تبیین نمود. در این مقاله ضمن انجام تعاریفی از مفاهیم موجود در بحث، برخی از مواردی که امروزه در مجموعه قوانین و مقررات مورد عمل شهرداری تهران در بخش زیباسازی به آنها اشاره شده، آورده می شود.

شهر، حقوق شهروندی، زیبایی، زیبایی شناسی