سوان عزیز آغجه قلعه - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه علامه طباطبائی تهران

شهر را نمیتوان صرفا" مکانی برای زیست گروهی از مردم تعریف کرد، چرا که در کنار آن افزودن مدنیت بر کالبد شهر و ایجاد مکانهای مطلوب زیست و تلاقی اجتماعی لازم هست. یکی از فضاهایی که میتواند کالبد شهر را با ذهنیت مردم تلاقی بدهد، فضاهای فرهنگی و سبز هست. پژوهش حاضر سعی بر آن دارد تا عملکرد باززنده سازی پروژه زندان قصر از طریق سنجش تاثیر عوامل درونی و بیرونی و تبدیل آن به باغ موزه زندان قصر با استفاده از تشکیل جداول EFE و IFE و تکنیک AHP در تهران مورد تحلیل قرار دهد. به همین منظور از جامعه هدف به صورت خوشه ای نمونه گیری کرده و به تعداد 300 پرسشنامه بین مراجعهکنندگان و ساکنین توزیع شد و با 10 نفر از ساکنین محدوده باغ موزه مصاحبه باز به عمل آمد. نتیجه تحقیق حاضر بر این است که پروژه زندان قصر در زمینه عوامل بیرونی نسبت به عوامل درونی ضعفهای بیشتری داشته است. عدم مشارکت مردمی مطلوب، عدم تأمین خدمات محدوده و عدم برخورداری از فرایند برنامه ریزیمناسب در این پروژه طبق نظر ساکنین به صورت نسبی برآورده شده است. نتیجه تحلیل سلسله مراتبی براساس نظر پاسخدهندگان حاکی از آن است که از بین عوامل درونی، افزایش فضای سبز و دارابودن نقش محرک توسعه و از بین عوامل بیرونی، کمبود فضای تفریح کودک و خانواده و افزایش ترافیک مسائل مقدم در این پروژه بوده است.

فضای شهری متروک، باغ موزه زندان قصر، تهران، تحلیل سلسله مراتبی، جداول IFE و EFE