کامیار بزرگ نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی دانشکده معماری و شهرسازی واحد قزوین

در ارتباط بافت فرسوده و توسعه پایدار حلقه های گمشده ای در این بین وجود دارد ه بدون در نظر گرفتن آنها نیل به توسعه پایدار ممکن نخواهد بود. این حلقه های گمشده عبارتند از : شناختن جامعه خود که شامل بحث هویت، فرهنگ، دانایی، اسایش اجتماعی و از همه مهمتر حس تعلق خاطر است که با این حس تعلق خاطر و بررسی نیازهای جامعه معماری را ایجاد کنیم که این معماری پایدار منجر به شهرسازی پایدار می گردد که این تفکر حاصل جایگزینی استفاده از منابع تجدید پذیر جای منابع تجدید ناپذیر می باشد که با بررسی و به کار گیری استراتژی فوق در بافت فرسوده تا جایی که امکان دارد به اصلاح و احیا و بازآفرینی این بافت در جهت توسعه پایدار بپردازیم. پایداری واژه ای نیست که وصف شود بلکه باید تعیین و ابلاغ شود. پایداری در واقع یگ سری دستورها و اصول اخلاقی است که لازم است فهمیده و رعایت شود و باید بدانیم توسعه پایدار بر عهده هر فرد از جامعه است.

جامع شناسی، پایداری اجتماعی، معماری و شهرسازی، بافت فرسوده، توسعه پایدار