تحلیل و ارزیابی میزان تحقق پذیری حکمروایی شایسته شهری در ایران مورد شناسی: شهر سرایان

حکمروایی الگویی است حاصل از تعامل و شراکت سه بخش دولت، بخش خصوصی و نهادهای مدنی که با همکاری شراکتی این سه حوزه تحقق می یابد. در واقع فعالیت تعاملی این سه بخش نقش پیش برندگی در حکمروایی و تسهیل آن خواهد داشت و بستر لازم برای تحقق حکمروایی را فراهم می سازد. از این رو به نظر می رسد که نهاد مدیریت شهری که در ایران از دو سازمان شهرداری و شورای شهر تشکیل شده است می تواند یکی از بهترین سازوکارها برای تحقق حکمروایی خوب شهری باشد. هدف از انجام این پژوهش تحلیل و بررسی میزان تحقق حکمروایی خوب شهری در شهر سرایان از طریق کارکردهای متاثر از عملکرد شهرداری و شورای شهر بوده و به لحاظ روش، رویکرد حاکم بر این پژوهش توصیفی- تحلیلی می باشد. اطلاعات مورد نیاز از طریق بررسی میدانی و تکمیل پرسشنامه جمع آوری شده و با استفاده از نرم افزارهای آماری Spss، Excel و ارزش گذاری متغییرها با بهره گیری از طیف لیکرت، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش در سه شاخص حکمروایی خوب شهری شامل؛ شفافیت و اطلاع رسانی، قانونمندی و کارایی و اثر بخشی، حاکی از پایین بودن میزان تحقق حکمروایی خوب در شهر سرایان می باشد. و نهایتا به این نتیجه می رسیم که حکمروایی خوب شهری که از طریق همکاری متقابل شورای اسلامی شهر دولت و مردم قابل تحقق می باشد در این شهر عملا تحقق نیافته است در نتیجه باید نسبت به فعالیت بخش خصوصی و علاوه بر آن مشارکت بیشتر مردم در امور شهری توجه بیشتری صورت گیرد.

Keywords:

حکمروایی خوب , شورای شهر , شفافیت , قانونمداری , اثر بخشی , شهر سرایان