یزدان سلطانی - کارشناس ارشد معماری و دانشجوی دکتری جغرافیا،گرایش برنامه ریزی شهری، پژوهشگاه بین المللی مهندسی بحران های طبیعی(شاخص پژوه) و مدرس دانشگاه آز
هانیه سالاری - دانشجوی مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه
روژین بهنام فر - دانشجوی مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه

شهر به مثابه موجودی زنده به عنوان یکی از مهمترین موضوعات اجتماعی که می توان آن را سامان یافته بر اساس نظرات و عقاید انسان به عنوان پایه گذار طرح و شکل شهر دانست مطرح می باشد. و انسان چیزی را به جز افکار، عقاید و سنت هایش بیان نمی کند!، شهر یک پدیده مصنوع توسط انسان است که تجلی گاه اهداف، عقاید و آرمان هایش می باشد. و البته این به عنوان یکی از شاکله های اساسی هویت انسان تاثیر بسزایی در شکل گیری و یا تغییر ساختار مختلخف دنیا داشته است. این مقاله که حاصل مطالعات اسنادی می باشد به شیوه تحلیلی تطبیقی سعی در واکاوی و مقایسه مفهوم شکل شهر ایرانی و شهر اسلامی و بررسی تعالیم تمدنی کهن و دین اسلام برای شکل دادن به محیط زندگی انسان را دارد با بررسی نمونه های موردی از شهرهای کهن ایرانی و اسلامی تاثیر دین و فرهنگ در شکل گیری شهر بر اساس تعالیم آسمانی مورد بررسی قرار خواهد داد و در نهایت میزان نفوذ مذهب را در حوزه شهرسازی بیان خواهد نمود.

شکل شهر، دین، اسلامی،ایرانی