کاربرد معماری مبتنی بر بازیافت در مرمت و احیای بناهای تاریخی (مطالعه موردی: مرمت کتابخانه و خانه فرهنگ آفتاب در روستای تاریخی مزرعه شور اصفهان)

از مشکلات زیست محیطی اخیر در دنیای معاصر تولید محصولات غیرقابل بازگشت و رها نمودن آنها در طبیعت است. در این میان ضایعات ساختمانی تقریباًً 50 درصد از کل مواد زائد را به خود اختصاص می دهند و اولین هدف از احیا و بازیافت این ضایعات لحاظ اقتصادی است. تغییر نحوه برخورد با زمین و سرزمین، امری است که تحقق آن در زمینه های مختلف از جمله بناکردن و ساختن باید نهادینه شود. استفاده از بازیافت مصالح و تلاش در جهت کاربرد هر چه بیشتر مصالح طبیعی و محیطی، یک مؤلفه کلیدی است که به ما در شکل گیری و ایجاد معماری پایدار کمک می کند. این مقاله تلاش دارد تا با روش توصیفی ضمن معرفی انواع مصالح بازی افتی و نمونه هایی از فناوری استفاده از مواد بازیافتی در معماری معاصر جهان، با ارائه یک پروژه عملی استفاده از مصالح بازیافت شده و نمایش گام به گام جزئیات طراحی یک دیوار و کفپوش بازیافتی توسط یک گروه دو نفره، متشکل از نگارندگان، در راستای مرمت و احیای یک بنای تاریخی در روستای مزرعه شور از توابع سجزی در شهر اصفهان، نحوه جان بخشیدن به فضا با بکارگیری مصالح بازیافتی را تجلی کالبدی بخشد.

Keywords:

بازیافت , ضایعات , مصالح قابل بازیافت , معماری , ساختمان سازی