حمیدرضا اسحقی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین، ایران
سجاد مظفریان - کارشناس ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، ایران
علی عبدالملکی فر - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج، ایران
مصطفی قره داغی - دانشجوی دکتری معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان، ایران

یکی از ارزشهای کیفی ابنیهی تاریخی کشور ما ترکیب مجموعه، زندگی و الحاقات وابسته در اطراف آن است و درک این مهم در زنده سازی هویت شهری از دست رفته ی ما کمک شایانی میکند. پس ضروری است که با نگاه به ویژگی خاص معماری اسلامی ایرانی (درونگرایی) در حفظ این انسجام کیفی، کالبدی و محیطی تلاش شود تا از یادمانسازی پرهیز گردد. با توجه به اینکه تأثیر این ساماندهى ها و مرمتها در محیط به منظور حضور مجدد انسان و تقویت ریشه ی فعالیتهاى مردمى اجتماعى در عرصه ی فضاى محلهای و در بعد وسیعتر، شهری میباشد، میتواند به عنوان یکی از -عوامل احیاء کالبد، محدوده ی پیرامون و همچنین تقویت و حضور هر چه بیشتر مردمی محسوب شود. در این مقاله سعی بر آن است تا از دیدگاه مرمتی با بررسی یک خانه ی تاریخی در محله ی چرخاب اردکان، به پیدایش اصولی برسیم که در احیاء محله اطراف آن دخیل باشد و نقش به سزایی در حفظ محدوده ی خانه ایفا نماید.

مرمت، خانه صدر الفضلا، کالبد، احیاء، فضای محله ای