توسعه فضاهای شهری انسانمدار با رویکرد تقویت تعاملات اجتماعی (مطالعه موردی: چهارراه سعدی شهر ایلام)*

جوامع انسانی به طور هوشمندانهای حول ساختارهای اجتماعی متنوعی سازمان داده شده اند که حس امنیت و وابستگی فرد را تعریف و تقویت میکنند. فضای شهری یکی از نمودهای این سازمان پیچیده کالبدی و فضایی است که نقش مهمی در هویت بخشی فردی و اجتماعی بر عهده دارد و زمینه ساز ایجاد یک فضای شهری انسان محور میگردد. مقاله حاضر به بررسی عوامل اثرگذار بر تقویت بعد انسانی فضای شهری میپردازد. با توجه به ماهیت نظری موضوع از روش تحقیق توصیفی و تحلیلی استفاده شده است. پس از بررسی دیدگاههای نظری و مطالعه ادبیات موضوع، متغیرهای مؤثر شناسایی شده و با استفاده از روش مطالعاتی پیمایشی و از طریق پرسشنامه مورد سنجش و تحلیل علمی قرار گرفته است. جامعه آماری، استفادهکنندگان از فضای شهری خیابان سعدی شهر ایلام است و تعداد 140 نفر از شهروندانی که حداقل از سطح تحصیلات دیپلم برخوردار بودند مورد پرسش قرار گرفتند. در تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده شده است و آلفای کرونباخ به دست آمده جهت سنجش پایایی پرسشنامه 0/877 است. پس از تدوین فرضیات وجود رابطه بین هر یک از متغیرها با متغیر وابسته( انسان محوری) به وسیله ضریب کایدو بررسی شده و سپس، جهت و شدت همبستگی با ضریب اسپیرمن سنجیده شده است و در نهایت با تحلیل رگرسیون، میزان اثرگذاری هرکدام از متغیرها مشخص گردید. نتایج نشان میدهد بیشترین میزان همبستگی با متغیر وابسته ، مربوط به حس تعلق (0/22) ، موقعیت مکانی( 0.17 )، آرامش ذهنی( 0.13 ) و کمترین میزان همبستگی نیز مربوط به راحتی و آسایش( 0.01 ) و لذت و تجمع پذیری( 0.02 ) میباشد.

Keywords:

جوامع انسانی , ساختارهای اجتماعی , فضای شهری , انسان محوری