رها مغیثی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات فارس، ایران
مرتضی شیروانی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، فارس، ایران
سعید صداقت جهرمی - دکترای شهرسازی، عضوهیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی مرودشت فاارس، ایران،

امروزه فضاهای باز مجتمعهای مسکونی بخش جدایی ناپذیر فضاهای عمومی به ویژه در کلانشهرها محسوب میشوند و در برآورده ساختن نیازهای اجتماعی و فردی شهروندان، خصوصاً کودکان نقش اساسی و مهمی را ایفا میکنند و از آن جهت اهمیت دارد که درسنین 4تا 7سالگی تخیل کودک جنبه عملی پیدا میکند درطول این سالها،کودک از محیط تأثیر بیشتری میگیرد.طراحی فضاهای باز علاوه بر بزرگسالان، مخاطبین خردسال را نیز در بر میگیرد که بسیار بیشتر از بزرگسالان تأثیر می پذیرند و دنیا را به صورت کاملاً متفاوت با آنها درک میکنند. حال این سوال مطرح میشود فضاهای باز مجتمعهای مسکونی میتواند بر شکلگیری و پرورش خلاقیت کودکان تاثیر گزار باشند؟ هدف از این تحقیق بررسی فاکتورهای معمارانه ای است که در فضاهای باز مجتمعهای مسکونی باید در نظر گرفته شوند و این فضاها بر شکلگیری و پرورش خلاقیت کودکان تاثیر گذار میباشند. روش تحقیق در این پژوهش مطالعات کتابخانه ای، تهیه پرسشنامه، ارائه پرسشنامه به مربیان مهد کودک و والدین کودکان جهت دستیابی به سامانه معماری از دیدگاه کودک خلاق و بر اساس نیازهای او میباشد.

فضاهای باز، کودک، خلاقیت، سامانه معمار