محمدهادی رسولی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد حشره شناسی کشاورزی دانشگاه زابل
عزیزاله مختاری - استادیاردانشگاه زابل گروه گیاه پزشکی
علی میرشکار - استادیار دانشگاه زابل گروه گیاه پزشکی
سیدکاظم صباغ - استادیار دانشگاه زابل گروه گیاه پزشکی

شته جالیز Aphis gossypii (Hom.: Aphididae یکی ازافات مهم گلخانه ای درمنطقه سیستان می باشد که با توجه به شرایط آب وهوایی گرمسیری و نیمه گرمسیری همه ساله باعث بروز خسارت زیانباری درمحصولات این منطقه شده است استفاده مکرر ازحشره کش هایی همچون ارگانوکلرین ها ارگانوفسفات ها کاربامات ها پیرتروییدهای مصنوعی سبب تکامل مکانیسم مقاومت افات به چندین حشره کش ها شده است قارچهای بیمارگر حشرات به عنوان دشمنان طبیعی حائز اهمیت اند و ازپتانسیل بالایی برای کنترل آنها برخوردارند دراین پژوهش اثرجدایه قارچی LRC190 ازقارچ L. lecanii به عنوان عامل کنترل بیولوژیک روی مرحله رشدی حشره کامل شته جالیز درشرایط ازمایشگاهی با دمای 23±1 درجه سانتیگراد رطوبت نسبی 65±5 درصد و دوره نوری 8:16ساعت نوری ـ تاریکی نگهدار یو روی برگهای لوبیاسبز پرورش یافتند واحدهای ازمایی بطور روزانه و به مدت 10روز نمونه برداری و حشرات مرده و پوره هایتازه متولد شده ازروی برگ حذف گردید و هرروز بعدازثبت تعدادمرگ و میر درصورت نیاز برگ تازه ای دراختیار شته ها قرارداده شد حشره کامل شته جالیز با غلظت های 4 10و،106 ،105 و7 10و8 10 کنیدی درمیلی متر تیمار شاهد اب مقطر استریل شده همراه با محلول 5درصد تویین 20 هرغلظت با 20شته و درسه واحدازمایشی درچارچوب طرح کاملا تصادفی به روش اسپورپاشی روی حشره کامل شته جالیز موردازمایش قرارگرفت

شته جالیز ، Lecanicillium lecanii ، زیست سنجی ، کنترل زیستی ، سیستان ،