نسرین دلاور - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، - دانشگاه بوعلی سینا،
سمیرا اخوان - استادیار - گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا،
عبدالمحمد محنت کش - استادیار پژوهش مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری

یکی از پیامدهای شناخته شده ناشی از تغییر اقلیم، افزایش وقوع خشکسالی میباشد. این پدیده که در اثر کمبودبارندگی طی یک دوره زمانی بروز میکند. بر بخشهای مختلف زندگی انسان تأثیر میگذارد و با پیشبینی و تحلیل آنمیتوان خسارت ناشی از آن را کاهش داد. در این پژوهش به منظور پیشبینی خشکسالی آینده شهرکرد در دوره 2600 2602 مدل گردش عمومی جو - HADCM3 تحت سناریوی A2 به کار گرفته شده است. در این راستا از مدلLARS-WG برای ریزمقیاسنمایی خروجی مدل اقلیمی مذکور و مدل DIC جهت محاسبه شاخصهای هواشناسی SPI و Z-Score استفاده شده است. نتایج نسبتاً مشابه هر دو شاخص خشکسالی بیانگر بیشتر بودن تعداد سالهای دارای وضعیت نزدیک به نرمال نسبت به سالهای دارای وضعیت خشکسالی میباشد. بر اساس شاخص SPI 52 درصداز سالها دارای وضعیت نزدیک به نرمال میباشند. سال 2625 میلادی به عنوان خشکترین سال در دهه مورد مطالعه میباشد

تغییر اقلیم، خشکسالی، مدل گردش عمومی جو HADCM3 ، شاخص SPI & Z-Score ، نرم افزار DIC