ام البنین توراج زاده کوهکن - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی،گروه مهندسی آب، دانشکده آب و خاک، دانشگاه زابل، ایران
فاطمه کاراندیش - استادیار گروه مهندسی آب، دانشکده آب و خاک، دانشگاه زابل، ایران
حلیمه پیری - عضو هیئت علمی گروه مهندسی آب، دانشکده آب و خاک، دانشگاه زابل، ایران

رشد روزافزون جمعیت و بهدنبال آن نیاز به تولید مواد غذایی بیشتر از یک طرف و محدودیت منابع آب مناسب کشاورزی از سوی دیگر، لزوم استفاده از منابع آب شور را بهعنوان گامی مهم در جهت ظرفیتسازی منابع آب جدید، وافزایش تولید مطرح مینماید. استفاده نادرست از آبهای شور، آثار و تبعات منفی بر گیاه و خاک ایجاد مینماید که می- بایستی شیوههای مختلف مدیریت آبیاری با واکنش گیاهان و تغییرات ایجاد شده در ویژگیهای خاک مورد بررسی قرار گیرد. بنابراین با کاربرد منطقی از آب شور به عنوان یک منبع آب آبیاری ضمن افزایش تولیدات کشاورزی، میتوان از رقابت موجود برای آب غیرشور نیز کاست.

آب شور، شوری، مدیریت آبیاری، جذب آب