ناهید بهرامی - دانش اموخته کارشناسی ارشدترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس
ابوالفضل نورمحمدی - دانشجوی کارشناسی ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه پیام نور

متاسفانه درکشورما ازدهه 1980 تابحال دیدگاهشان برکنترل کمی آب بوده است و این دیدگاه خسارت های جبران ناپذیری براکوسیستم وجوامع بشری گذاشته است که باید این دیدگاه اصلاح شود تاریخ نشان میدهد که ایرانیان ازعهد باستان به دنبال حفاظت و بهره برداری پایدارازمنابع آب بوده اند اما ایرانیان عهدحاضر به دلایلی ازجمله افزایش جمعیت توسعه اقتصادی واجتماعی و کشاورزی با روشهای ابیاری نادرست باعث کاهش کیفیت و کمیت آب و مخاطرات شدید زیست محیطی شده اند که البته عوامل طبیعی ازجمله خشکسالی و زمین شناسی حوزه آبخیز هم تاثیر داشته اند و تنها راه نجات ازاین بحران استفاده ازمدیریت پایدار با مشارکت بهره برداران آب و لحاظ کردن روش ها و تجهیزات نوین مدیریتی با توجه به شرایط هرمنطقه است تحقیق حاضر که ازنوع کاربردی و براساس شیوه توصیفی تحلیلی نوشته شده است اقدام به جمع اوری اطلاعات اسنادی و کتابخانه ای و میدانی کرده است و درعین حال تعداد 85پرسشنامه درمیان کشاورزان درارتباط با سنجش میزان تمایل برمشارکت درمدیریت ابیاری باتاکید برکنتورهای هوشمند صورت گرفت نتیجه تحقیق نشان میدهد که متغیرهایی مانند سطح مزارع میزان تحصیلات نگرش نسبت به مدیریت مشارکتی ابیاری بیشترین اهمیت را درتشخیص تمایل بهره برداران به مشارکت درمدیریت ابیاری باتاکید برکنتورهای هوشمند داشته است همچنین دربخش دیگر پرسشنامه به بررسی مشکلات و موانع نصب کنتورهای هوشمند به عوامل دیگری همچون وضعیت اقتصادی بهره برداران و تمایل به مشارکت درمدیریت منابع آبی می باشد

مشارکت ، کنتورهای هوشمند ، کشاورزان تاکستان ، مدیریت آب