مدیریت بهینه منابع آب رویکردی درجهت توسعه پایدارکشاورزی

آب یک نعمت ارزشمند وحیاتی است.بااینکه3/4 ازسطح زمین ازآب پوشیده شده، تنها قسمت اندکی از آن به عنوان آب شیرین وقابل شرب مورد مصرف قرار میگیرد. . این درحالی است که آب های تجدیدپذیر نه تنها درمناطق خشک وکم آب،بلکه درمناطقی که ریزش باران فراوان است،روبه کاهش میباشد، ازطرفی بخش کشاورزی باصرف بیش از 70 درصد آبهای قابل استحصال، بزرگترین مصرف کننده آب است.درعین حال براساس برآورد فائو درسال 2030 جهان نیازمند تولید 60 درصد غذای بیشترازطریق کشت آبی است. همچنین رقابت برای دستیابی به آب ازطرف مصرف کنندگان بخش صنعتی وخانگی روبه افزایش است. بنابراین محدودیت دسترسی به آب، تولید محصولات غذایی رابامشکل مواجه ساخته است. کشور ایران ازنظر وضعیت آب نسبت به متوسطهای جهانی درشرایط بحرانیتری به سر میبرد.بطوری که ازنظر موقعیت جغرافیایی جزو مناطق خشک ونیمه خشک جهان است.متوسط بارندگی سالانه آن 250 میلیمتر بوده که درمقایسه بامتوسط جهانی حدود 800 میلیمتر کمتراز1/3 است.همچنین سهم ایران از کل منابع تجدیدشونده تنها 36/0 است،وازسوی دیگرتوزیع مکانی وزمانی بارندگی درکشور نامتناسب است. این درحالی است که متوسط میزان مصرف بخش کشاورزی درجهان 65 درصد است ولی درکشورایران درحدود 90 درصد میباشد.بنابراین باتوجه به تنگناهای موجود برای استفاده از این منبع ارزشمند ومبارزه با مشکل کم آبی بخصوص دربخش کشاورزی به عنوان عمدهترین مصرفکننده آبهای شیرین دردنیا،باید درجهت توسعه پایدار حرکت کرد. بنابراین درمقاله حاضر که به طریق مطالعات کتابخانهای وشبکههای اطلاعاتی گردآوری شده، به اقداماتی ازقبیل:اهمیت مشارکت،مکانیزم قیمت گذاری،تغییرات اقلیمی،آلودگی منابع، اهمیت آموزش ،بهرهبرداری تلفیقی،توجه به نظامهای سنتی وتوجه به پساب، به عنوان راه کارهایی درمدیریت منابع آب درجهت توسعه پایدارکشاورزی مورداشاره قرارگرفت

Keywords:

کشاورزی , آب , توسعه پایدار , مدیریت منابع آب