مریم رجبی - کارشناسی ارشد، فیزیولوژی گیاهی، گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان، گرگان، ایران
مه لقا قربانلی - استاد، فیزیولوژی گیاهی، گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان، گرگان، ایران
رکسانا صالح - کارشناسی ارشد، فیزیولوژی گیاهی، گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان، گرگان، ایران

گیاه دارویی گل مغربی با نام علمی Oenothera biennis ، گیاهی است علفی و دوساله که بومی مناطق شرقی و مرکزی آمریکای شمالی می باشد. این گیاه پتانسیل خوبی را به عنوان یک محصول تجاری کشاورزی برای تولید گاما لینولنیک اسید( GLA ( دارد. تنش خشکی یکی از مهم ترین تنش هایی است که از رشد گیاهان ممانعت نموده و با ایجاد اختلال در تعادل بین تولید گونه های فعال اکسیژن و فعالیت های دفاعی آنتی اکسیدان گیاه، ایجاد تنش اکسیداتیو می کند. ارزیابی تحمل به خشکی گیاهان دارویی به منظور کشت در مناطق خشک از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از اینرو جهت بررسی کشت درون شیشه ایاین گیاه و ارزیابی تحمل آن به خشکی در شرایط آزمایشگاهی با استفاده از پلی اتیلن گلیکول 0666 ، آزمایشی به صورت طرح تصادفی با 3 تیمار0و10و25گرم درلیتر PEG به ترتیب به عنوان شاهد، خشکی ملایم و خشکی شدید، در 4 تکرار انجام شد. بیش از 89 درصد بذور طی 2 روز جوانه زدند و پس از 36 روز ازمحیط کشت خارج، و میزان فعالیت آنزیم های پراکسیداز،کاتالاز و پلی فنل اکسیداز اندام هوایی و ریشه مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد فعالیت آنزیم کاتالاز و پلی فنل اکسیداز با اعمال خشکی افزایش یافت. به نظر می رسد تغییر در میزان این ترکیبات جهت کاهش اثرات مخرب رادیکال های آزاد و بالا بردن سطح مقاوت گیاه برای مقابله با کم آبی می باشد. اما در این میان دیده شد، فعالیت آنزیم پراکسیداز درسطوح بالای تنش، کاهش یافت. عدم تعادل در بین فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان سبب کاهش کارایی مکانیسم های جمع آوری کننده ی فرم های فعال اکسیژن می شود. بنابراین، به نظر می رسد احتمالاً گیاه دارویی گل مغربی، قادر به تحمل خشکی در سطوح بالا نمی باشد و تا حد کنترل شده ای، کم آبی را تحمل می کند.

پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز، کاتالاز، Oenothera biennis