ارزیابی و پهنه بندی فاکتورهای موثر اقلیم کشاورزی کشت گندم دیم در استان فارس

در این تحقیق با استفاده از عناصر اقلیمی حداقل 20 سال دوره آماری با پایه زمانی مشترک از سال 1310 الی 1331 درارتباط باشرایط فنولوژیکی گیاه گندم به برآورد تبخیر و تعرق پتانسیل به روش فائو پنمن مانتیث، نیاز آبی محصول گندم دیم، مقادیر نیاز آبیاری و باران موثر ماهانه به روش حفاظت خاک امریکا (SCS) با احتساب ضریب گیاهی KC در استان فارس پرداخته شده است.پس از محاسبه و ارزیابی متغیرهای موثر در فرایند کشت گندم دیم در هر یک ازایستگاههای مورد مطالعه در استان فارس اقدام به پهنه بندی مجموع تبخیر و تعرق، نیاز آبی، مقادیر نیاز آبیاری و بارانموثر ماهیانه با استفاده از روش درون یابی به روش کریگینگ معمولی در محیط GIS در منطقه مورد مطالعه شده، تا بتوان مناطق مناسب و نامناسب را از نظر کشت استراتژیکی این محصول از حیث فاکتورهای اقلیم کشاورزی در استانفارس شناسایی نمود. نتایج نشان می دهد که کمترین نیاز آبی دربین تمامی ایستگاههای مورد مطالعه مربوط به کازرون و بیشترین میزان متعلق به فیروز آباد ،آباده و نی ریز است. مقادیر تبخیر و تعرق نشان می دهد که آباده و اقلید دارایکمترین تبخیر و تعرق و لار، لامرد و نیریز بیشترین میزان تبخیر و تعرق را دارا هستند. باران موثر ماهیانه در ایستگاه کازرون بالاترین میزان و در ایستگاه آباده با کمترین میزان بارش موثر شناخته شده است. درنهایت نتایج حاصل از نقشه های پهنه بندی به روش کریگینگ معمولی نشان دهنده این واقعیت است که مناطق غرب، شمالغرب و محدوده هایمرکزی استان از نظر فاکتورهای موثر در کشت محصول گندم دیم محدودیتی را ایجاد نمی کنند و در عوض مناطق شمال شرق، جنوب و شرق استان فارس از نظر نیاز آبی کشت محصول گندم دیم با کمبود نسبتا شدیدی مواجه میباشند.

Keywords:

نیاز آبی , اقلیم کشاورزی , استان فارس , گندم دیم