پریسا فرزانه - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
عاطفه زمانی - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
سهیلا کامیاب - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

در سال های اخیر، محصولات زیست تخریب پذیر و برپایه زیستی برای کاهش استفاده از سوخت های فسیلی و نگرا نی در مورد محیط زیست توسعه یافته اند. پلیمرهای زیست تخریب پذیر بر اساس منبع به گروه های مختلف پلیمرهای کشاورزی (نشاسته، پروتئین و غیره) و پلی استرهای زیست تخریب پذیر (پلی هیدروکسی آلکانوات، پلی لاکتیک اسید و غیره) تقسیم بندی می شوند. برای حفظ همزمان خصوصیات زیست تخریب پذیری و خصوصیات مکانیکی و فرآیندی بیوپلیمرها معمولا این پلیمرها بصورت بلند 1 (مخلوط) استفاده می شوند، زیرا بیوپلیمرها خصوصیات ضعیفی برای بستهبندی دارند. همچنین در این راستا بیونانوکامپوزیت ها نیز ایجاد شده اند که کم ک شایانی در صنعت بسته بندی کرده اند. مواد بسته بندی بیونانوکامپوزیت در محیط زیست در زمان کوتاهی بعد از دورریزی تخریب می شوند.

بسته بندی زیست تخریب پذیر، بلند، بیونانوکامپوزیت، بیوپلیمر