فرشاد مومنی - عضو هیئت علمی اقتصاددانشگاه علامه طباطبائی
شیوا سروش نیا - کارشناس ارشد اقتصاددانشگاه علامه طباطبائی

در این مقاله با توجه به شرایط خاص کشور در زمینه انرژی رسانی به روستاها و تلفات قابل توجه آن در مسیر حمل و نقل، لزوم استفاده از انرژی های تجدیدپذیری که در محل مصرف، تولید شد بیان می شود. در این زمینه به معرفی سوخت بیوگاز به عنوان سوختی پایدار، پاک و دسترس برای روستاییان پرداخته می شود که با توجه به ظرفیت بالای کشور در تولید آن، می تواند گام بزرگی در راستای برقراری عدالت اجتماعی، مبارزه با فقر و گرسنگی در کشور به شمار آید. در این تحقیق از روش توصیفی – تحلیلی استفاده شده است تا به بررسی ظرفیت تولید، سطح استفاده کنونی از بیوگاز در ایران و چند کشور منتخب پرداخته شود. نتایج پژوهش نشان دهنده ی ضعف ایران در بهره برداری، برنامه ریزی و سرمایه گذاری در استفاده از این سوخت، علیرغم ظرفیت بالا و اثبات کارایی آن به واسطه نتایج حاصله در تخمین ها و آزمون های تجربی صورت گرفته داخلی و بین المـللی است.

فناوری بیوگاز ، توسعه پایدارروستایی ، انرژی تجدید پذیر ، زیست توده