سمیرا غفاری پور - دانشجوی دکتری محیط زیست گرایش تنوع زیستی دانشگاه علوم تحققات تهران
زهرا افتخار - دانشجوی دکتری محیط زیست گرایش تنوع زیستی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

تالاب بینالمللی هامون یکی از تالابهای مهم دنیا و بزرگترین دریاچه آب شیرین در سراسر فلات ایران محسوب میشود. این دریاچه از سه بخش به نام هامون پوزک در شمال شرقی، هامون صابری در شمال و هامون هیرمند در غرب و جنوب غربی سیستان تشکیل شده است. سطح آب هر یک از هامونها بستگی به میزان آب ورودی، فصول پربارش، خشکسالیها و ترسالیها تفاوت داشته و تابعی از آب جریان یافته در رودخانه هیرمند، خروجی پشت سدها و رودخانههای فصلی دیگر دارد.تغییرات اقلیمی منجر به تغییرات قابل توجهی در فرایندهای بیوشیمیایی آب تالاب، مانند پویایی کربن می گردد. همچنین بر ساختار شبکه غذایی آبزیان، پویایی تنوع زیستی، تولید اولیه و تولید ثانویه تالاب نیز تاثیر دارد. یکی از مهمترین کارکردهای تالاب، کارکرد هیدرولوژیکی آن است. بیشترین اثر تغییر اقلیم بر روی تالاب با تغییر رژیم هیدرولوژیکی است که هرگونه تغییر در آن عملکردهای بیولوژیکی، بیوژئوشیمیایی و هیدرولوژیکی در اکوسیستم های تالابی را تحت تاثیر قرار داده در نتیجه بر منابع اقتصادی و اجتماعی تالاب که برای انسان با ارزش است موثر است.تالاب هامون به منزله سرمایه ای با ارزش میباشد که تنظیم آبهای زیرزمینی در محیط پیرامون، تعدیل میکروکلیما، شکار، صید پرندگان آبزی و ماهیان، تامین منابع تعلیف دام و همچنین حصیربافی و ... در گرو حفاظت منطقی آن است. حفظ این اکوسیستم پیچیده اکولوژیک و سود منافع بیشمار اقتصادی، ت فرجگاهی، ژنتیکی و ... منوط به مطالعه و شناخت دقیق تالاب می باشد.متاسفانه این تالاب به دلیل عدم مدیریت صحیح و خشکسالی های مکرر مورد تخریب قرار گرفته است. برای حفظ تالاب باید عوامل تهدید آن شناسایی و سپس با آن برخورد خردمندانه گردد تا حیات دوباره به تالاب بازگردد

تغییر اقلیم ، هیدرولوژی تالاب ، دی اکسیدکربن ، خشکسالی ، پرندگان آبزی