مجتبی هاشم زهی - کارشناسی ارشد معماری دانشگاه گیلان پردیس بین الملل

بیمارستان ها و مراکز درمانی مهم ترین محل تولید پسماندهای خطرناک به شمار میآیند. پسماندهای بهداشتی درمانی شامل کلیه پسماندهای تولید شده بوسیله مراکز و مؤسساتی از قبیل بیمارستانها، مراکز بهداشتی درمانی، آزمایشگاههای تشخیص طبی و تحقیقاتی و سایر مراکز مشابه است . علاوه بر این پسماندهای ناشی از منابع کوچک یا پراکنده مانند پسماندهای تولید شده در جریان اجرای مراقبت از تندرستی در خانه مانند تزریقات انسولین ،دیالیز و غیره راهم شامل می شود. زایدات مراکز درمانی و بهداشتی، که بیشتر در بیمارستانها، آزمایشگاه ها و درمانگاه ها تولید میشوند، به علت آلوده بودن و همچنین زیانهای ناشی از عدم مدیریت بهداشتی، باعث ازدیاد و اشاعه انواع بیماریهای خطرناک و مسری شده و تهدیدی جدی برای سلامت انسان و محیط زیست میباشد. در این تحقیق روش های مختلف دفع این زایدات بیمارستانی در ایران و همچنین در کشورهای جامعه اروپا مشخص میشود و روش های بیخطر سازی و تفکیک پسماندها همراه با معایب و محاسن در ایران و کشور های دیگر مورد بررسی قرار میگیرد؛ سپس به تشریح عامل مهم مدیریت پسماند میپردازیم. نتایج بررسی ها نشان میدهد با توجه به افزایش میزان پسماند و آلودگی های زیست محیطی و مخاطرات بهداشتی ناشی از آن بر افراد،جامعه و محیط زیست امروزه به عنوان یکی از معضلات مهم جوامع بشری مطرح گردیده است. با توجه به میزان مخاطره آمیز بودن پسماندهای بیمارستانی جدی گرفتن این مساله امری الزامی و نیازمند آگاهی، همکاری و هماهنگی تمام نهادهای زیربط میباشد.

یافته های نوین، روشهای دفع، مدیریت پسماند، پسماندهای بیمارستانی، محیط زیست