سامان حیدری - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید بهشتی تهران
باقر احمدی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه باهنر کرمان
حسین رئیسی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید بهشتی تهران
پرویز آقایی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید بهشتی تهران

گسترش روز افزون شهرها توجه به کاربری فضای سبز شهری را مبرم ساخته است. فضاهای سبز به عنوان بخش زنده محیط شهری مکمل بخش بیجان شهر ساختار کالبدی تلقی میشود. در شهرهای معاصر کنونی به لحاظ فشردگی و تراکم سازهها، مظاهر طبیعی رو به زوال است. در این میان فضای سبز شهری به عنوان عامل اساسی جهت بهبود و آسایش روحی و جسمی و رفع آلودگی هوا نقش تضمینکنندهای را در پایداری شهری ایفا میکند که معمولاً در سایه پویایی شهری در تعامل ساخت و سازها در زمینهای شهری میزان آن دچار کاهش میگردد. بر این اساس نظام مدیریت و برنامهریزی جامع فضای سبز یکی از مهمترین مکانیسمهایی است که میتواند به شکل کارآمد زمینههای توسعه و تقویت فضای سبز شهری را ارتقاء بخشد. در این پژوهش که با روش توصیفی تحلیلی و کاربردی انجام شده است - ضرورت توجه به کاربری فضای سبز و حفظ این فضاها در کلانشهر تهران توجیه میشود و در ادامه نیز راهکارایی جهت حفظ و احیاء این فضاها ارائه شده است.

توسعه شهری، کاربری زمین، فضای سبز، تهران