فرزانه زندکریمی - دانشجوی کارشناسی ارشدطراحی شهری دانشگاه بوعلی سینا همدان ایران
سولماز اسدپور - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه بوعلی سینا همدان ایران
راضیه علی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه هنر اسلامی تبریز تبریز ایران
حسن سجادزاده - استادیارشهرسازی دانشگاه بوعلی سینا همدان ایران

امروزه، گردشگری یکی از صنعت های رو به رشد در جهان است. اهمیت اقتصادی رو به افزایش آن، توجه بسیاری از کشورها را به خود جلب کرده است. با این حال، رشد جهانی قابل توجه آن، خطر مهمی برای تنوع زیستی و فرهنگی محسوب می شود. بوم گردشگری به عنوان یکی از زیر شاخه های گردشگری پایدار، حداکثر توجه را نسبت به حفاظت و نگهداری از محیط شامل تنوع زیستی، حیات وحش و سیستم های زیست محیطی، با تأکید بر آموزش دادن به گردشگر درباره ی محیط زیست و چگونگی حفاظت از آن دارد. بوم گردشگری، نیازهای کنونی گردشگران و نسل های آتی را پاسخ می دهد و بین ابعاد محیطی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تعادل برقرار می سازد. توسعه پایدار، بر اساس نیازهای انسانی و متناسب با ظرفیت های محیطی، در بعد زمان اتفاق می افتد و پایداری آن فقط در محکم بودن استخوان بندی نیست، بلکه در انعطاف پذیری و سیستماتیک بودن و تلفیق آن با اکوسیستم های انسانی است. در بوم گردشگری درگیر کردن جمعیت های بومی در مدیریت بوم گردشگری و حفاظت از منابع طبیعی و فرهنگی اجتناب ناپذیر است. یک بوم گردان، خود را نسبت به مراقبت از طبیعت و احترام به فرهنگ بومی مسئول می داند و به این مسئولیت پ ای بند است

بوم گردشگری ، توسعه پایدار ، منابع فرهنگی ، تنوع زیستی ، جمعیت بومی ، اقتصاد