زهرا نجفیان - دانشجوی کارشناسی ارشد توسعه روستایی دانشگاه تهران
علی اسدی - استاد گروه مدیریت و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران
خلیل کلانتری - استاد گروه مدیریت و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران
حسین زینتی فخرآباد - دانشجوی کارشناسی ارشد توسعه روستایی دانشگاه تهران

روستاهای کشورمان، ایران، به دلیل برخورداری از تنوع اقلیمی و دارا بودن اماکن طبیعی و مذهبی فراوان، پتانسیل های بالقوه ای برای گسترش صنعت گردشگری دارا میباشد . با توجه به اهمیت و نقش غیر قابل انکار گردشگری روستایی در تحقق رفاه و توسعه ی پایدار روستای،ضرورت دارد تمامی ابعاد تاثیر گذار در فرایند توسعه پایدار گردشگری روستایی مورد بررسی و بازنگری قرار گیرد.امروزه دهیاران روستایی به عنوان مدیران محلی و بازوی اجرایی دولت در روستاها شناخته میشوند. لذا بدون تردید یکی از اهداف کلیدی دهیاران تلاش برای دستیابی به توسعه پایدار روستایی می باشد و صنعت گردشگری ضمن کمک به دستیابی به فرایند توسعه پایدار از طریق ایجاد اشتغال و کارآفرینی میتواند به ارتقا سطح معیشتی در جوامع روستایی کمک نماید.برهمین اساس نگارندگان ضمن پی بردن به اهمیت موضع به بررسی جایگاه دهیاری ها در فرایند توسعه پایدار باتکیه بر گردشگری با استفاده از مطالعات مروری و کتابخانه ای و استفاده از ابزارهای مختلفی همچون مصاحبه با کارشناسان و صاحب نظران و همچنین تحلیل مصا لعات و تجربیات پیشنیان در حوزه گردشگری روستایی و بهره مندی از یافته ها و پژوهشهای انجام شده در مناطق مختلف کشور و سایر مناطق روستایی جهان پرداخته اند و مشخص شد عدم آشنایی کافی دهیاران با مقوله گردشگری و همچنین وجود قوانین دست و پا گیر موجب رونق کم گردشگری در منطقه شده است و براساس یافته ها مشخص شد برگزاری دوره های آموزشی برای دهیاران و همچنین ضرورت دخالت دادن مردم در فرایند برنامه ریزی و اجرایی طرح های گردشگری موجب ارتقا سطح توسعه یافتگی جوامع و زمینه را برای اشتغال پایدار روستائیان فراهم می آورد

گردشگری روستایی ،توسعه پایدار ، دهیاران ،روستاهای هدف گردشگری پایدار، مشارکت