ایراندخت زبردست - کارشناس ارشدبرنامه ریزی گردشگری
بی بی سارا نازقلیچی - کارشناس ارشدبرنامه ریزی گردشگری
نسرین سعیدی - کارشناس ارشدبرنامه ریزی گردشگری

نوع زندگی، آداب و رسوم، آیین ها و مراسم که نمادهای میراث فرهنگی را در روابط اجتماعی جوامع نشان می دهد. جشن ها واعیاد و دیگر مراسم جمعی و گروهی ایلات عشایر، در تبلور آداب و رسوم اهمیت خاصی دارد و زمینه ساز همبستگی و اتحاد روانی مردم و تجلی روح جمعی در ساختار فرهنگی و اجتماعی جوامع عشایری است که جذابیت های زیادی برای گردشگران دارد. ه دف از این مقاله بهره گیری از پتانسیل موسیقی محلی منطقه جهت نیل به توسعه گردشگری عشایری در منطقه گلستان، چهارمحال و بختیاری و خوزستان است. تحقیق حاضر از نظر نوع کاربردی، از نظر ماهیت و روش به صورت توصیفی- تحلیلی می باشد. روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه)، ، روش تجزیه و تحلیل به صورت توصیفی و استنباطی(تحلیل عاملی) می باشد. تکمیل پرسشنامه نزد 384 نفر گردشگر انجام شده و دادههای جمع آوری شده در نرم افزار SPSS با استفاده از تحلیل عاملی بررسی شده است. نتایج بدست آمده از تحقیق نشان می دهد، عامل موسیقی محلی می باشد. مقدار ویژه این عامل برابر با 907/2 است، که به تنهایی می تواند 444/48 درصد واریانس را محاسبه کند و آنرا توضیح دهد و مهمترین عامل برای توسعه گردشگری به شمار رود ، بطوریکه اجرای موسیقی به همراه پوشش سنتی عشایر به همراه غذاهای سنتی در جشنواره گردشگران تمایل بیشتری در شرکت در این جشنواره هارا داشته و در نهای ت منجر به توسعه گردشگری عشایری خواهد داشت. جهت توسعه گردشگری عشایری در محدوده مورد مطال عای ه،جاد نمایشگاه و فروشگاههای صنایع دستی و محلی، توسعه و گسترش راههای دسترسی افزایش کیفیت خدمات دهی به مسافران و گردشگران، تابلوهای اطلاع رسانی، مدیریت و نگهداری فرهنگی پیشنهاد می گردد.

موسیقی محلی ، گردشگری عشایری ، عشایرترکمن وبختیاری ، تحلیل عاملی