علیرضا ربیعی - دانشجوی دکتری فیزیولوژی گیاهان زراعی پردیس بین الملل دانشگاه فردوسی مشهد
حمیدرضا جعفری - دانشجوی دکتری فیزیولوژی گیاهان زراعی پردیس بین الملل دانشگاه فردوسی مشهد

در سراسر دنیا یکی از مهمترین عوامل غیر زیستی و محدود کننده جوانه زنی و همچنین رشد اولیه گیاهچه ها، تنش خشکی است. یکی از پیامدهای رایج ناشی از تنش خشکی، کاهش پتانسیل آب در بستر بذر می باشد. پتانسیل منفی بالای آب خصوصاً در مراحل اولیه جوانه زنی، منجر به کاهش جذب آب توسط دانه و مانع تداوم فرآیندهای مربوط به جوانه زنی می شود. افزایش تنش خشکی قابلیت دسترسی به آب را کاهش داده و اثرات نامطلوبی بر درصد و سرعت جوانه زنی و رشد گیاهچه خواهد داشت. خشکی یک تنش چند بعدی است که گیاهان را در سطوح مختلف تحت تاثیر قرار می دهد. در سطح و درون گیاه پاسخ به تنش خشکی پیچیده است و بنابراین، درک مناسب از رفتارهای جوانه زنی در شرایط تنش خشکی در راستای افزایش محصول اهمیت زیادی دارد.

استقرار گیاهچه، جوانه زنی، خشکی