اثر باقیمانده های سبز و سوخته نیشکر و فیلترکیک نیشکر بر میزان ترسیب کربن خاک

با توجه به نیاز روز افزون بشر به منابع انرژی و محدود بودن این منابع تلاش های فراوانی در جهت دستیابی به منابع انرژی جدید و نیز استفاده از منابع موجود بطور بهینه صورت می پذیرد. از جمله موثرترین راهکارهایی که برای مدیریت میزان کربن پیشنهاد میشود، افزایش میزان تجمع کربن به شیوه ترسیب کربن است. شاخص های بیولوژیکی به علت وابستگی به موجودات زنده خاک از ارکان کیفیت خاک محسوب می شوند. این تحقیق به صورت فاکتوریل بر مبنای بلوکهای کامل تصادفی و در ۳ تکرار در سال 1392 آغازگردید. تیمارها شامل فیلترکیک در دو سطح و باقیمانده ی سبز و سوخته ی نیشکر بوده است. پس از گذشت دو دوره ی 30 و 120 روزه ی انکوباسیون، نمونه برداری ها انجام و به منظور بررسی آثار کاربرد بقایای گیاه نیشکر پارامترهای تنفس میکروبی، ترسیب کربن، کربن آلی، آلی محلول، ماده آلی، نیتروژن و نسبت کربن به نیتروژن بر خاک سیلتی لوم اندازه گیری گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که در بررسی تمامی پارامترها، افزودن بقایا سبب افزایش این صفات شده است. افزایش این صفات در تیمار فیلترکیک بهترین نتایج را داشته است. در مقایسه بین نیشکر سبز و سوخته به جز درصد نیتروژن، سایر صفات در تیمار نیشکر سبز بهبود بهتری را نشان داده است.

Keywords:

باقیمانده ی سبز نیشکر , باقیمانده ی سوخته نیشکر , تنفس میکروبی , ترسیب کربن , فیلترکیک