کتایون کوچکی پستکی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
مریم نوابیان - مولف مسئول و استادیار گروه مهندسی آب دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
مهدی اسمعیلی ورکی - استادیار گروه مهندسی آب دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
مجید نیکخوی - کارشناس ارشد مهندسی عمران آب شرکت سهامی آب منطقهای گیلان

تکنیک گیاه پالایی روشی نسبتا نوپا می باشد که می توان به وسیله این روش آلودگی های محیط زیست را با کاشت برخی گیاهان از بین برد. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر عمق خاک بر کاهش یا جذب نیترات خاک توسط سه گیاه وتیور، تیفا و نی در سه تکرار صورت پذیرفت. در این راستا 9 مخزن خاک آماده و پس از کشت گیاهان، محلول حاوی 10 میلی گرم بر لیتر نیترات در طول مدت آزمایش اعمال شد. به منظور بررسی توانایی جذب نیترات توسط گیاهان در عمق های مختلف، نیترات عصاره های خاک در دو عمق 35 و 70 سانتی متری از سطح خاک اندازه گیری گردید. نتایج حاکی از این است که بیش ترین جذب نیترات توسط گیاه نی و در عمق 35 سانتی متری به میزان 9/96 درصد روی داد. نتایج تجزیه آماری نشان داد که بین جذب نیترات در گیاهان نی و تیفا اختلاف معنی داری وجود ندارد. هم چنین مقدار نیترات در هر دو عمق خاک روند افزایشی داشت و این روند به غیر از گیاه تیفا، در عمق 35 سانتی متری خاک کم تر از عمق 70 سانتی متری بود.

گیاه پالایی، محیط زیست، منابع آب، نیترات