فرهاد دستیار - دانشجوی کارشناسی ارشد بیابانزدایی، مجتمع آموزش عالی سراوان
فائقه هوشیار - دانشجوی کارشناسی ارشد بیابانزدایی، مجتمع آموزش عالی سراوان
مجتبی محمدی - عضو هیئت علمی گروه منابع طبیعی، مجتمع آموزش عالی سراوان
عبدالقیوم دلشادی دهکی - دانش آموخته کارشناسی ارشد محیط زیست، دانشگاه آزاد اهواز

تبخیر یک فرآیند وابسته به انرژى است که متضمن تغییر از حالت مایع به بخار است. میزان تبخیر از تشتک یکی از عوامل اقلیمی بسیار مهم در برنامه ریزی های منابع آب، کنترل آبیاری و تولیدات زراعی می باشد و در تجزیه و تحلیل های بلند مدت تغییر در عناصر آب و هوایی یک کار اساسی در مطالعات می باشد. در این مطالعه به منظور تحلیل روند پارامتر تبخیر در استان سیستان و بلوچستان ایستگاه های سینوپتیک زابل، زاهدان، ایرانشهر، چابهار، سراوان و خاش با دوره آماری 1392-1372 انتخاب سپس با استفاده از آزمون ناپارمتری من-کندال میزان روند ایستگاه محاسبه گردید. نتایج بررسی روند تبخیر نشان داد که بیشترین مقدار روند کاهشی ماهانه 99/3 مربوط به ایستگاه ایرانشهر و حداکثر روند افزایشی 98/1 مربوط به ایستگاه خاش می باشد. در سری بهار و تابستان 3/33 درصد از ایستگاهها دارای روند افزایشی و همچنین 6/66 درصد از ایستگاههای مورد مطالعه دارای روند کاهشی می باشند. در فصل پاییز و زمستان 6/66 درصد از ایستگاهها دارای روند افزایشی و نیز 3/83 درصد از ایستگاههای مورد مطالعه دارای روند کاهشی می باشند. در سری سالانه 3/33 درصد از ایستگاهها دارای روند کاهشی معنی دار در سطح اطمینان 99 درصد می باشند. در مطالعه مشخص گردید که 100 درصد ایستگاهها در طی فصول سال دارای روند می باشند. ایستگاه ایرانشهر بیشترین تغییرات کاهشی تبخیر از تشت و ایستگاه زابل بیشترین تغییرات افزایشی تبخیر از تشت در دو دهه را داشتند. در مجموع روند کاهشی تبخیر از تشت بیشتر از روند افزایشی تبخیر از تشت می باشد.

روند،تبخیر، سیستان و بلوچستان، من-کندال