بررسی روند تغییرات ماهانه، فصلی و سالانه رطوبت نسبی در استان سیستان و بلوچستان

رطوبت نسبی بیان کننده نسبت بخار آب موجود به مقدار آب مورد نیاز جهت اشباع آن بسته هوا می باشد. به بیان دیگر، رطوبت نسبی نسبت بخار آب موجود در یک بسته هوا به ظرفیت پذیرش بخار آب توسط آن بسته است. در این تحقیق رطوبت نسبی ماهانه، فصلی و سالانه ایستگاههای استان سیستان و بلوپستان در یک دوره آماری 20 ساله مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه با هدف بررسی روند تغییرات رطوبت نسبی ماهانه، فصلی و سالانه استان سیستان و بلوپستان در شش ایستگاه سینوپتیک زابل، زاهدان، ایرانشهر، سراوان، چابهار و خاش طی دوره آماری نسبتا درازمدت بیست ساله با استفاده از آزمون من- کندال به انجام رسیده است. نتایج حاصل از آزمون من –کندال متغیر حداکثر رطوبت نسبی و متوسط رطوبت سالانه نشان داد که در سه ایستگاه زاهدان و زابل و چابهار روند نزولی در سطح 95 درصد می باشد. همچنین مشخص گردید تمامی ایستگاه ها در ماهای سرد سال دارای روند نزولی می باشند بطوری که حداکثر شدت روند نزولی در ماهای گرم سال دیده می شود. حداکثر روند مشاهده شده در دمای متوسط و حداکثر با مقدار 60/3 ،60/3 و دمای حداقل با مقدار 40/3 مربوط به ایستگاه چابهار و در فصل زمستان می باشد. همچنین حداکثر روند مشاهده شده دمای حداکثر سالانه مربوط به ایستگاه زابل و با مقدار 58/3 می باشد.

Keywords:

رطوبت نسبی , روند , سیستان و بلوچستان , من- کندال