فاطره اسمعیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
همت اله پیردشتی - دانشیار گروه زراعت، پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
رحمت عباسی - استادیارگروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
ارسطو عباسیان - مربی گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

پژوهش حاضر به منظور ارزیابی کشت مخلوط کنجد با لوبیا سفید با استفاده از شاخص های رقابتی در سال زراعی 1392 در مزرعه ای واقع در شهرستان بابل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمار شامل نسبت های اختلاط 25:75، 50:50، 75:25 (کنجد: لوبیا سفید) و تک کشتی کنجد و لوبیا سفید بودند. نتایج نشان دادند که در بین نسبت های مختلف کشت مخلوط، بیشترین نسبت برابری زمین متعلق به تیمار 25% کنجد+ 75% لوبیا سفید به میزان 33/1 بود. در بین ترکیب های مختلف کاشت، گیاه لوبیا سفید با سهم 75 و 50 درصد به ترتیب با ضریب ازدحامی معادل 4/1 و 2/1، نسبت به ترکیب 25:75 (کنجد-لوبیا سفید) برتری نشان داد. درحالیکه ضریب ازدحامی نسبی کنجد در گستره ی 2/2 تا 3/3 تحت تاثیر ترکیب های مختلف کشت مخلوط قرار نگرفت. ضریب ازدحامی کل (RCC) در تمام نسبت های کشت مخلوط بالاتر از یک بود (64/2 تا 50/3) که نشاندهنده برتری میزان محصول بدست آمده در کشت مخلوط و سودمندی این نظام کشت در مقایسه با کشت خالص دو گیاه بود.

ضریب ازدحام نسبی، غالبیت، کشت مخلوط، کنجد