وحید پوزش - استادیار دانشکده زیست شناسی، دانشگاه دامغان،

امنیت غذایی یکی از معیارها و ابزارهای توسعه انسانی است. در کشورهای توسعه یافته تقاضا برای داشتن اطمینان از ایمنی مواد غذایی رو به ازدیاد است که این امر منجر به اعمال قوانین سخت گیرانه توسط دولت ها به شرکت های درگیر در این زمینه شده است. بطوریکه مقررات دقیق تر و بیشتری برای بالا بردن سطح امنیت مواد غذایی در نظر گرفته اند. این برنامه های نظارتی می توانند به بهبود بهداشت و سلامت عمومی از طریق کنترل کیفیت عرضه مواد غذایی منجر گردد. ویژگی استانداردهای مقررات ایمنی مواد غذایی در کشورهای توسعه یافته می تواند بر روی تجارت مواد غذایی در کشورهای در حال توسعه تاثیر گذار باشد و بر انتظارات مردم این کشورها از دولت های خود برای افزایش امنیت غذایی اشان بیافزاید. در کشورهای توسعه یافته روش های نظارتی مختلفی در حال اعمال شدن هستند که از جمله می توان به روش HACCP و همچنین استانداردهای عملکرد برای فراورده های نهایی اشاره نمود. با توجه به افزایش رو به افزون تقاضا برای داشتن استانداردهای ایمنی مواد غذایی در سطح جهان، و از طرف دیگر با بالا رفتن سطح استاندارد کشورهای توسعه یافته، مجموعه این رویه ها می تواند صادرات و بازار مواد غذایی کشورهای در حال توسعه را تحت تاثیر قرار می دهد که درک این پیامدها نیازمند پژوهش ها و بررسی های دقیق تر و ظریف تری است.

امنیت غذایی، کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، مقررات نظارتی