حسینعلی محمدی زاد - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
حسنعلی نقدی بادی - عضو هیات علمی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی
علی مهرآفرین - عضو هیات علمی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی
وحید عبدوسی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

گیاهان دارویی به دلیل نقشی که در سلامت افراد دارند از محصولات مهم کشاورزی محسوب می شوند. خشک کردن یکی از مراحل مهم پس از برداشت گیاهان دارویی می باشد. این فرآیند شامل حذف رطوبت با استفاده از عمل تبخیر تا حد رسیدن به یک آستانه خاص است تا بتوان محصول را برای مدت طولانی انبار کرد و فعالیت های آنزیمی، میکروارگانیسم ها و مخمرها در آن متوقف شود. به همین علت آزمایشی بر پایه طرح پایه ای بلوک های کامل تصادفی با 5 تیمار در 3 تکرار اجرا گردید. تیمارها شامل به ترتیب (1) خشک کردن در آفتاب؛ (2) خشک کردن در سایه؛ (3) خشک کردن با آون در دمای 35 درجه سانتیگراد؛ (4) خشک کردن با آون در دمای 45 درجه سانتیگراد و (5) خشک کردن با آون در دمای 55 درجه سانتیگراد بودند. نتایج نشان داد که بالاترین درصد اسانس در خشک کردن با آون 55 درجه سانتیگراد به دست آمد. همچنین برای اجزای اسانس مانند سابینن، بتاپینن و نپتالاکتون با خشک کردن در آون 55 درجه سانتیگراد بیشترین مقدار حاصل شد. اما اوسیمن (Z) و اوسیمن (E) بیشترین مقدار را با خشک کردن در سایه ایجاد کردند. بطور کلی بین روشهای خشک کردن مورد بررسی خشک کردن با آون 55 درجه سانتیگراد مناسب تر بوده است.

آون، اسانس، خشک کردن، Nepeta cataria