عصمت درویشی - مدرس دانشگاه پیام نور/ واحد میناب/ دانشکده علوم پایه
معصومه ملکی - استادیاردانشگاه ملایر/ دانشکده علوم پایه
محمد آقاله - استادیاردانشگاه رازی کرمانشاه/ دانشکده علوم پایه

سالیکورنیا گیاهی علفی یکساله دارای ساقه گوشتی و شیاردار، برگ کوچک و فلسی و یکی از رایج ترین گونه ها در استان های فارس، اصفهان و یزد می باشد. این پژوهش به منظور بررسی اثر محلول پاشی اسید آبسیزیک بر گیاه سالیکورنیا با هدف کاهش اثر صدمات ناشی از تنش شوری و خشکی انجام گردید. آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی تنظیم واجرا گردید. تیمارهای مورد بررسی به طور مجزا شامل دو سطح تنش خشکی (0 (شاهد)، قطع کامل آبیاری) ودو سطح تنش کلرید سدیم( 0(شاهد)، 600 میلی مولار) و همراه با سه سطح اسید آبسیزیک برون زا (0(شاهد)، 01/0، 1 میلی مولار) بود. در خصوصیات مورد ارزیابی شامل کلروفیل، پرولین اختلاف معنی داری مشاهده شد. نتایج نشان داد که با طولانی شدن مدت تنش شوری و خشکی(قطع کامل آبیاری) مقدار کلروفیل ساقه کاهش یافت در حالیکه محلول پاشی اسید آبسیزیک در سطح 01/0 میلی مولار تا حدی صدمات ناشی از هر دو تنش را کاهش داد. همچنین افزایش مقدار پرولین اندام هوایی با طولانی شدن تنش کلرید سدیم و قطع آبیاری و همچنین محلول پاشی اسید آبسیزیک در هر دو سطح(1 و 01/0 میلی مولار) نسبت به گیاهان شاهد(آبیاری با محلول هوگلند )مشاهده گردید. نتایج کلی بررسی حاضر نشان داد که کاربرد اسید آبسیزیک بیرونی صدمات ناشی از شوری و خشکی بر مقدار کلروفیل را کاهش می دهد. همچنین افزایش مقدار پرولین باعث افزایش مقاومت بیشتر گیاه سالیکورنیا در برابر تنش خشکی می شود.

اسید آبسیزیک، پرولین، تنش شوری، سالیکورنیا