بررسی تأثیر تیمارهای فیزیکی و فیزیولوژیکی بر افزایش توان جوانهزنی و بنیه بذر جمعیتهایی از گونه دارویی مرزه (Satureja mutica)

بذرهای سه جمعیت از گونه مرزه (Satureja mutica) از عرصه های منابع طبیعی جمع آوری شد و در آزمایشگاه, تکنولوژی بذر بانک ژن منابع طبیعی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمون های تکنولوژی بذر شامل: بوجاری، تعیین خلوص فیزیکی ، صحت و درستی نمونه ها، تعیین رطوبت و وزن هزاردانه بذر جمعیت ها مورد بررسی قرار گرفتند. رفع خواب بذر جمعیت ها با تیمارهای سرمادهی، اسید جیبرلیک( در غلظت های 50 و 100`پی پی ام)، نیترات پتاسیم(2/0 و 4/0 درصد)، خراش دهی شیمیایی (با استفاده از الکل 70درصد)، خراش دهی مکانیکی (کاغذ سمباده) و آب مقطر (شاهد) انجام شد. پس از اعمال تیمارهای خواب شکنی، بذر نمونه ها در شرایط گلخانه در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار کشت شدند. در گلخانه پس از اعمال تیمارها، بذرها در گلدان کشت شدند و صفات درصد و سرعت سبز شدن، طول گیاهچه، شاخص بنیه، وزن تر و خشک طی دوره دو ماهه اندازه گیری شد. مقایسه نتایج سه جمعیت مرزه از گونه mutica S. نشان داد که خصوصیات جوانه زنی جمعیت تالش نسبت به جمعیت های رودسر و هاوار بیشتر بود. با توجه به نتایج اثر تیمارها بر گونه S. mutica و جمعیت های آن مشخص شد که اثر تیمارهای نیترات پتاسیم و اسید جیبرلیک جهت رفع خواب بذرها، موثرتر از تیمارهای خراش دهی فیزیکی با سمباده و خراش دهی شیمیایی بود.

Keywords:

mutica Satureja , خواب بذر , سرما , اسید جیبرلیک , نیترات پتاسیم , خراش دهی فیزیکی , شیمیایی , جوانه زنی , شاخص بنیه