هادی دنیادوست - کارشناس ارشد اقلیم شناسی در برنامه ریزی محیطی، مدرس دانشکده فنی و حرفه ای سما دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران
امین نوین - کارشناس ارشد آبیاری و زهکشی، مدرس دانشکده فنی و حرفه ای سما دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران
محسن آرمش - کارشناس ارشد آبیاری و زهکشی، مدرس دانشکده فنی و حرفه ای سما دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران
مرضیه خزاعی آیسک - دانشجوی دکتری اقلیم شناسی در برنامه ریزی محیطی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

صنعت توریسم وسیله مهمی برای تحصیل ارز و شناساندن تولیدات و محصولات داخلی به خارجیان و در نتیجهوسعت و گسترش بازارهای صادراتی است و از نظر اقتصاددانان، جهانگردان یکی از سریع ترین راه های بازگشتسرمایه است. آب و هوا به عنوان یکی از مهمترین عوامل محیطی در توسعه توریسم محسوب می شود. مطلوبیتآب و هوای فصلی تاثیر فراوانی روی میزان درآمدهای توریسمی دارد، بنابراین دارا بودن شرایط مطلوب اقلیمی جزءمزیت توان های بالقوه برای گردشگری محسوب می شود و اغلب مسافران در انتخاب مکان و زمان سفر به شرایطآب و هوایی توجه ویژه می کنند. در این مقاله با استفاده از شاخص TCI به ارزیابی اقلیم توریسم شهر استانآذربایجان شرقی پرداخته شده است. این شاخص به شکلی سیستماتیک شرایظ اقلیمی را برای توریسم موردارزیابی قرار می دهد. برای محاسبه این شاخص پارامترهای میانگین حداکثر ماهانه دمای روزانه، میانگین دمایروزانه، میانگین حداقل رطوبت نسبی، میانگین رطوبت نسبی روزانه، میانگین بارش، مجموع ساعات آفتابی وسرعت باد مورد استفاده قرار می گیرند. در این مقاله شاخص مورد نظر برای 6 ایستگاه سینوپتیک استان که دارایآمار بلند مدت (2005-1986) می باشد محاسبه و سپس نتایج حاصله به محیط GIS وارد گردید و پهنه بندی بااستفاده از Spatial Analysis و شرایط اقلیمی توریسم استان آذربایجان شرقی در ماههای مختلف انجام شد.نتایج حاصل از نقشه ها نشان می دهد که ماه های سپتامبر (شهریور) با شاخص 92.3 بهترین ماه باری جذبتوریسم و گردشگری ماههای می (اردیبهشت)، ژوئن (خرداد) و جولای (تیر) به ترتیب با مقادیر شاخص 86.5،88.8 و 82.7 بهترین شرایط را از نظر اقلیمی برای جذب توریسم در طول سال دارد.

توریسم، TCI ، آذربایجان شرقی، پهنه بندی، GIS