مطالعه جامعه شناختی گردشگری دینی در کلانشهر مشهد

توسعه گردشگری دینی کلانشهر مشهد به عنوان یک ضرورت پایدار، با کارکردهایی چون بازیابی روانی،آرامش روحی، درک فرهنگی،جلای جان، حذف بینش های غلط،زدودن الگوهای رفتاری نامناسب، پرهیز ازبیگانه گرایی و احساس حقارت همراه است.شناخت ویژگی های سبک زندگی جامعه (میزبان ومیهمان)،تقویت صنعت فرهنگی،ارتقاء سرمایه های اجتماعی، افزایش تبادلات و تعاملات میان فرهنگی،تحکیم و درک تفاهم،نهادینه شدن میراث انسانی، در چنین مطالعه ای ضرورتمند است.از بعد جامعهشناختی می توان به پیامدهای اجتماعی همچون کالایی شدن فرهنگ زیارت،سطحی بودن پیوند متقابلبین میزبان و میهمان، وجود بی عدالتی های اقتصادی، انحصار طلبی، تخریب آثار فرهنگی،رشد ارزش هایمادی ،افزایش نابهنجاری های فرهنگی و آسیب های اجتماعی،تورم اقتصادی و قومیت مداری را اشاره کرد؛بنابراین راهبردهایی چون وجود آموزش صحیح، ایجاد برنامه ریزی هایی مبتنی بر نیاز گردشگران، رفعکمبود تسهیلات و خدمات،افزایش اعتماد اجتماعی بین جامعه بومی و گردشگر، ثبات خدمات ،کنترل ونظارت بر حوزه های اقتصادی،اجتماعی، خدماتی وغیره از مهمترین راهکارها و تدابیر توسعه گردشگریدینی کلانشهر مشهد خواهد بود،براین اساس با تأکید بر روش مطالعات توصیفی و تحلیل کتابخانه ای ومرور ای بر یافته های پژوهشی انجام شده در این حوزه یکسری از راهکارهای اثر بخش را در این مقالهبیان نموده ایم.

Keywords:

تبادل فرهنگی , توسعه فرهنگی , جامعه شناسی , کلانشهر , گردشگری دینی