تأثیر مدیریت های مختلف چرا بر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک در منطقه حفاظت شده بیجار استان کردستان

وقایع و رویدادهای تاریخ نشان داده اند که استفاده صحیح و مؤثر از منابع آب و خاک از اساسی ترین و ابتدایی ترین لوازم سعادت ونیک بختی ساکنان هر سرزمین بوده است حفاظت از مناطق یکی از روش های اصلاحی ساده مدیریتی است که باعث احیاء پوشش گیاهیمرتع می گردد. این تحقیق به منظور تعیین اثر مدیریت چرای انواع دام (حیات وحش حیات وحش و دام اهلی دام اهلی) بر خصوصیاتفیزیکی و شیمیایی خاک در منطقه حفاظت شده بیجار در استان کردستان انجام شد. 24 نمونه خاک به صورت تصادفی- سیستماتیک ازخاک سطحی و از عمق 0-10 و 10-30 سانتی متری در در فواصل 100 متری برداشت گردید و پارامترهای بافت خاک ، وزن مخصوص10 - 0ظاهری ، ماده آلی ، اسیدیته خاک ، هدایت الکتریکی ، نیتروژن کل و پتاسیم قابل جذب اندازه گیری شد. به منظور مقایسه میانگین ها درسه منطقه مورد مطالعه ، آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) انجام گرفت. بررسی ها نشان داد که شاخص های فیزیکی خاک بیشتر ازشاخص های شیمیایی خاک تحت تأثیر مدیریت چرا واقع می شوند. مدیریت چرا و حفاظت منطقه باعث افزایش میزان ماده آلی، کربنآلی، فسفر ، pH و EC خاک شده و از میزان آهک و وزن مخصوص ظاهری خاک کاسته و بر بافت ، نیتروژن و پتاسیم خاک اثری نداشتهاست . در شرایطی که فقط حیات وحش در منطقه حضور داشته باشد خصوصیات خاک در حالت تعادل و ثبات می باشد ؛ ولی در شرایطیکه حیات وحش در کنار دام اهلی بوده ، خصوصیات خاک روند پسرونده بوده و در منطقه ای که چرای مستمر فقط توسط دام اهلی استتخریب خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک به شدت تخریب شده و باعث کاهش تعادل و مقاومت اکوسیستم شده است.

Keywords:

مدیریت چرا , حفاظت , خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک , بیجار , استان کردستان