کاظم علی آبادی - مربی سنجش از دور و gis ، دانشکده جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری
نادیا بقائی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد هیدروژئومورفولوژی در برنامه ریزی محیطی ، دانشگاه حکیم سبزواری
علی بهشتی قله زو - دانشجوی کارشناسی ارشد هیدروژئومورفولوژی در برنامه ریزی محیطی ، دانشگاه فردوسی مشهد

شهرهای امروزه با مشکلات گوناگونی روبرو هستند. از جمله می توان رشد جمعیت شهری را جزء عواملی که موجب کاهش توسعه پایدار در شهرها می شود ذکر کرد. که پایداری شهر را در طولانی مدت با خطر مواجه می سازد. الودگی هوای شهری و نبود دالانهای هوایی مناسب موجود بوجود آمدن پدیده ای به نام جزیره حرارتی در شهرها شده است. این پدیده هوای شهر را تحت تدثیر قرار داده و بر شدت آلودگی های می افزاید. در این پژوهش سعی شده است تا با استفاده از فنون سنجش از دور و GIS به بررسی تأثیر نقش شاخص NDVI در کاهش جزایر حرارتی در شهرستان سبزوار بپردازیم. نتایج بدست آمده در دو بازه زمانی سالهای 2000 و 2009 میلادی مشخص گردید که افزایش پوشش گیاهی موجب کاهش دمای سطح شهر و در نتیجه کاهش انرژی مصرفی می شود. از مقایسه دو نقشه LST سالهای 2000 و 2009 میلادی به نتایجی دست یافتیم از جمله اینکه میزان دما در نقشه دمایی سال 2009 به دلیل افزایش پوشش گیاهی حدود 2/8 نسبت به نقش دمایی سال 2000 میلادی به میزان 1/27 دما کاهش یافته است.

رشد جمعیت، جزیره حرارتی، شاخص LST, NDVI