هاشم رستم زاده - استادیار آب و هواشناسی و * GIS دانشگاه تبریز
شهریور روستایی - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تبریز
جمال محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد & RS GIS دانشگاه تبریز
آرش زند کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد & RS GIS دانشگاه تبریز

امروزه توسعه توریسم به عنوان پر درآمدترین صنعت روز دنیا، یکی از اهداف اصلی برنامه ریزان و دست اندرکاران دولت های حاکم دراکثر کشورهای جهان است؛ بنابراین میبایستی به توزیع زیر ساختها در نواحی مختلف کشور توجه نمود چرا که رتبه بندیزیرساختهای گردشگری در نواحی مختلف یک استان و توزیع متعادل زیرساخت ها و تعدیل نابرابری در نواحی مختلف، یکی از اقداماتاساسی توسعه گردشگری است. هدف از رتبه بندی نواحی گردشگری، در راستای رسیدن به توسعه پایدار و در جهت آمایش سرزمینبوده تا ضمن استفاده از امکانات موجود توجه مسئولان را به مناطق کمتر توسعه یافته معطوف نموده و در نهایت به توزیع یکنواخت ازلحاظ گردشگری دست یافت. در این مقاله، ابتدا تلاش گردید تا با شناسایی زیر ساختهای مرتبط با گردشگری خصوصا اکوتوریسم، بهتفکیک هر شهرستان پرداخته و اولویت بندی این زیر ساخت ها بر اساس مدل TOPSIS انجام گرفت. بر اساس این مدل در مرحله یاول که فقط نقش زیرساختها در جذب گردشگران مورد توجه بود، سه رتبه اول به ترتیب شامل شهرستان سنندج، بانه و قروه بودهاست. بنابراین جهت برطرف کردن خطاهای ناشی از مقیاس از مدل AHP استفاده شده است. در نهایت با در نظر گرفتن همه معیارها ومقایسه زوجی معیار، شهرستان های استان کردستان در مدل AHP رتبهبندی نهایی به شرح زیر است: شهرستان سنندج رتبه ی اول،شهرستان بانه، رتبهی دوم رتبه آخر نیز مربوط به شهرستان دیواندره است.

گردشگر، مدل AHP فازی، TOPSIS فازی، سطح بندی،استان کردستان