بررسی استراتژیک گردشگری و تأثیر آن در توسعه پایدار شهر (مطالعه موردی: شهر شیراز)

توسعه پایدار گردشگری نوعی از گردشگری است که به مدیریت تمامی منابع منجر گردد و نیاز گردشگران فعلی و جامعه میزبان را بدون به خطر انداختن نسل اینده تأمین گرداند، امروزه پایداری به عنوان بخشی اساسی از نظر جدید جهان شناخته می شود که در سالهای اخیر مفهوم توسعه پایدار مورد تأکید و توجه صاحب نظران و مسئولین قرار گرفته است. زیرا این مفهوم مبتنی بر حفظ استانداردهای سطح زندگی آینده است نسبت به آنچه که تا امروز از آن برخورداریم اینکه دریافتیم که دیگر نمی توان از محیط همانند گذشته بهره برداری کرد. بنابراین توسعه را زمانی پایدار می خوانیم که مخرب نباشد و امکان حفظ منابع، اعم از آب، خاک، منابع ژنتیکی، گیاهی و جانوری را برای ایندگان فراهم آورد که در توسعه پایدار، اصل این است که منابع طبیعی پایه به گونه ای محافظت شوند که نسلهای آینده دست کم بتوانند به اندازه نسل کنونی تولید و مصرف کنند که در این مقاله به بررسی و جایگاه گردشگری در توسعه ی پایدار شهر شیراز با روش توصیفی- تحلیلی با استفاده از اطلاعات اسنادی (کتابخانه ای) و داده های آماری و تکمیل پرسشنامه و مشاهدات میدانی پرداختیم که تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش SWOT و نرم افزار های SPSS, EXCEL و نرم افزار ARC GIS جهت نمایش نقشه صورت گرفته است که یافته های تحقیق نشاندهنده ی آن است که استراتژی مناسب جهت توسعه و وضعیت گردشگری در شهر شیراز از نوع استراتژی SO و موفق بودن دولت در ارائه خدمات و زیرساختها در جذب گردشگر می باشد.

Keywords:

گردشگری , توسعه پایدار , مدل SWOT , شهر شیراز